دکتر سیامک خالقی
فوق تخصص گوارش و کبد بزرگسالان
در این ویدئو آقای دکتر سیامک خالقی به مناسبت روز جهانی هپاتیت و روش های پیشگیری توضیحاتی بیان کردند.
متن سخنان آقای دکتر سیامک خالقی:
با سلام و وقت بخیر. دکتر سیامک خالقی هستم، متخصص بیماریهای داخلی ، متخصص گوارش، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران و شاغل در بیمارستان جم. در خدمتتون هستم در ارتباط با روز جهانی هپاتیت که همه ساله در ۲۸ جولای معادل ۶ مرداد برگزار میشه. هدف ما اطلاع رسانی درباره‌ی انواع هپاتیت ویروسی هست. اینها رو به دو گروه تقسیم می کنیم.
ویروس های هپاتیت نوع A و E که از طریق مواد غذایی منتقل میشن و هپاتیت‌های ویروسی B, C, D که از راه تزریق خون و فراورده‌های خونی ، سرنگ آلوده و تماس جنسی منتقل میشن. اون گروهی که برای ما مهمتر هستش هپاتیت‌های بی سی و دی هست. گروه هپاتیت‌های اِی و ای معمولا مزمن نمیشن و سیر پیش رونده‌ای ندارن و خود به خود برطرف میشن و مشکل عمده‌ای برای مردم ایجاد نمیکنن. اما هپاتیت‌های بی، سی و دی که امکان مزمن شدن دارن، اهمیت بالایی دارن. اینها در دراز مدت ممکنه منجر به نارسایی کبد بشن. و نارسایی کبد معمولا زمینه سازی برای سرطان کبد خواهد بود. از جمله عوارض خونریزی‌های گوارشی ، عفونت‌های سیستم گوارش، اختلالات عصبی، اختلالات کلیوی به دنبال خواهد داشت. سرطان های کبدی هم جزو عوارض بسیار مهم هستن که با پیشگیری از هپاتیت می تونیم ازش جلوگیری کنیم.
هپاتیت بی خوشبختانه با تزریق واکسن قابلیت پیشگیری داره، در طی بیست سال اخیر واکسیناسیون عمومی برای همه افراد انجام میشه و خوشبختانه آمار هپاتیت از مقادیر بالای ۳-۴٪ ای که در جامعه بوده رو به کاهش هست و الان نزدیک به ۲٪ جامعه هپاتیت مزمن بی دارن. با واکسیناسیون بیشتر، می تونیم این آمار رو به مقدار پایینتری هم برسونیم. پس توصیه‌ی اکید ما اینه که برنامه‌ی واکسیناسیون جدی گرفته بشه. در گروهی که واکسن دریافت نکردن حتما باید بررسی از نظر وجود آنتی ژن هپاتیت بی و اگر ضرورت داشت تزریق مجدد واکسن رو توصیه می کنیم.
در افرادی که تماس بیشتری با محصولات خونی و بیماران مبتلا و محیط آلوده دارن، از جمله پرسنل و کادر بهداشت و درمان، باید بررسی‌های مرتب و مداوم داشته باشن از این نظر که آیا بدنشون نسبت به هپاتیت ایمن هست یا خیر؟ با بررسی و اندازه‌گیری آنتی بادی هپاتیت بی، به راحتی میتونیم این رو بفهمیم. و اگر این میزان کافی نبود، واکسیناسیون رو میتونن تجدید کنن و ایمن بشن.
هپاتیت سی متاسفانه واکسن مناسبی براش تهیه نشده و بحث اصلی جلوگیری از هپاتیت سی هست. مراقبت‌های جنسی،استفاده از سرنگ، آلوده شدن توسط سرنگ، و بررسی و اصلاح ترکیبات خونی که ممکنه آلوده به این ویروس باشه. باز خوشبختانه در اسکرینینگ محصولات خونی سالهاست که این کار انجام میشه و تقریبا نزدیک به ۱۰۰٪ ما مطمئنیم که فراورده‌های خونی به این ویروس آلوده نیستن. تزریق اونها معمولا بی‌ضرر خواهد بود. ولی بحث انتقال از جنس مخالف و تماس جنسی ، تزریق سرنگ‌های آلوده در افرادی که اعتیاد دارن، هست. اینها باید تحت پیگیری و بررسی باشن. اگر هپاتیت سی در اینها مثبت باشه تحت درمان قرار بگیرن.
خبر خوبی که در مورد هپاتیت سی وجود داره اینه که قابلیت درمانی بسیار بالایی داره. شاید ده پانزده سال قبل، درمانی دارویی ما تنها ۶۰-۷۰٪ مفید بود ولی در حال حاضر مصرف داروهای خوراکی به مدت سه ماه، در ۹۹٪ موارد بیماری را درمان میکنن. پس بحث هپاتیت رو باید جدی بگیریم. الان شیوع هپاتیت بی در جامعه حدود ۲٪ و هپاتیت سی زیر نیم درصده. این مقدار مقدار بالایی نیست ولی چون سیر مزمن دارن و اغلبشون منجر به نارسایی کبد میشن، تشخیص به موقعشان خیلی به بیمار کمک میکنه.
بحث اصلی پیشگیری از ایجاد بیماری هست که با واکسیناسیون و جلوگیری از ورود ارگانیزم به بدن و بعد تشخیص سریع و در نهایت درمان کامل میتونه مفید باشه و ما می تونیم با این روش ها روزی نارسایی‌های کبدی رو پیشگیری کنیم و درمان مناسب برای بیماران داشته باشیم.
